به گزارش راهبرد معاصر، ایران اسلامی از انقلاب مردمی در 22 بهمن تا امروز شاهد پیشرفتها و دستاوردهای زیادی چه در عرصه علمی و فناوری چه در عرصه نظامی و تسلیحاتی بوده است؛ دستاوردهایی که در شرایطی با پشتکار و تلاش جهادی جوانان مسلمان این مرز و بوم کسب شده که ایران با انواع تحریمها و مشکلات بینالمللی و فشار دشمنان مواجه بوده است. اما در تمام این سالها دانشمندان، مهندسان، پژوهشگران و محققان ایرانی حتی با وجود ترور دانشمندان و نخبگان این سرزمین توسط دشمنان قسم خورده انقلاب دست از کار نکشیدند.
دستاوردهای عظیم انقلاب همواره خاری بر چشم دشمنان اسلام بوده است و از همین منظر به دنبال تخریب تلاشها و فعالیتهای نخبگان جوان ایرانی بوده و تلاش داشته اند خیلی از این دستاوردها را به رژیم وابسته گذشته و حضور آمریکا منسوب کنند و چشم روی پیشرفتهای نظام اسلامی ببندند در حالیکه به اذعان تاریخ، ایران دوران پهلوی آنچنان در همه زمینهها وابسته بود که حتی پزشک از خارج وارد میشد.
وابستگیهای کشور در دوره پهلوی در حالی بود که در این دوره جنگی نبود، تحریم و فشارهای اقتصادی وجود نداشت و رژیم شاه روزانه شش میلیون بشکه نفت میفروخت و ایران تنها ۳۰ میلیون نفر جمعیت داشت ولی با این وجود فقر در کشور بیداد میکرد و در جای جای کشور شاهد حلبی آبادهای بسیاری بودیم. پیشرفتهای علمی و پزشکی در ایران معنا نداشت، تا جایی که شاه برای جبران کمبود پزشک، از کشورهای هند و پاکستان اقدام به واردات پزشک کرده بود و در بیشتر مراکز درمانی و بیمارستانهای کشور پزشکان خارجی مشغول به کار بودند و حضوز پزشکان ایرانی در مراکز بهداشتی و درمانی بسیار محدود بود.
لوازم پزشکی و داروهای مورد نیاز کشور همه از خارج به ویژه از کشورهای اروپایی و آمریکا وارد میشد و قطع صادرات آن به کشور در بزنگاه های تاریخی فاجعه بار بود. وابستگی رژیم شاه به تسلیحات و تجهیزات نظامی از همه زمینه ها بیشتر بود چنانچه همه تجهیزات و تسلیحات ارتش ایران از آمریکا و برخی کشورهای اروپایی تامین میشد و نکته مهم آنکه بیشتر آنها بدون حضور مستشاران نظامی آمریکایی قابل استفاده نبود؛ ارتش ایران در زمان رژیم شاه مستقل نبود تا جایی که فرماندهی این ارتش نیز با آمریکاییها بود و رژیم شاه هیچ اختیاری در این زمینه نداشت.
یکی از تاسف بارترین شرایط در دوره پهلوی، حضور نزدیک به چهل هزار مستشار آمریکایی در ایران سال 56 بود که حقوق همه آنان از جیب ملت ایران پرداخت میشد و بدتر آنکه این مستشاران برای خدمت در ایران حق توحش میگرفتند!
دکتر «موسی حقانی»، استاد دانشگاه و معاون پژوهشی موسسه مطالعات تاریخ ایران در گفتگو با راهبرد معاصر دراین باره می گوید: «بخشی از درآمد حاصل از فروش نفت در دوره پهلوی صرف عیاشی و غارتگریهای شاه و اطرافیانش و مقامات و بخشی هم صرف واردات میشد که در این واردات اولویت با اقلام نظامی بود که ظرفیت استفاده از آن در کشور وجود نداشت. همچنین آن تسلیحات هم به شکل ناقص به ایران داده میشد، یعنی حتی دفاع از کشور هم با تعیین تکلیف کمپانیهای تسلیحاتی بویژه آمریکا و اسرائیلیها بود وآنها تعیین میکردند که ما چه سلاحی باید داشته باشیم و سلاحی که در اختیار ما میگذاشتند می بایستی چه ظرفیتی را در اختیار ما قرار دهد!»
دکتر حقانی می افزاید: «تمام ظرفیت سلاحهای فروخته شده به ایران و بویژه جنگندهها در اختیار کشور قرار نمیگرفت و برخی از توانمندیهای موجود در این جنگندهها را حذف میکردند؛ مانند معامله تسلیحاتی ایران و انگلیس که تا کنون هم خسارت ما در آن پرداخت نشده (خریدن تانکی که هیچ تناسبی با شرایط آب و هوایی، اقلیمی و سرزمینی ایران نداشت اما انگلیسیها با فشار آن را به ایران تحمیل کردند) و شاه هم هزینه آن را از جیب ملت ایران پرداخت کرد.»
این پژوهشگر تاریخ معاصر میگوید: «در همان مقطع آنها به ایران اجازه نمیدادند که موشک با برد ۱۰۰ کیلومتر داشته باشد اواخر رژیم پهلوی اجازه داشتن موشک با برد ۱۰۰ کیلومتر به ایران داده شد؛ اما هزینه ساخت و تحقیقات همان هم همه به عهده خودشان بود و ما فقط میتوانستیم از آنها موشک با این برد بخریم. این در شرایطی بود که شاه بارها اعلام کرد که ما حافظ منافع آمریکا و غرب در خلیجفارس، دریای عمان و اقیانوس هند هستیم.»
حقانی تاکید میکند: «با تمام این جان فشانیهایی که شاه برای آمریکا و منافعش در ایران میکرد آمریکا حتی در دادن تسلیحات به این فرد ملاحظه داشت و سعی میکرد که توازنی بین شاه و دیگر دوستانشان در منطقه برقرار کند. در برخی از مقاطع با قیمت چند برابرآن جنس یا سلاح، اجناسشان را به ایران میفروختند و برخی مواقع محمدرضا پهلوی هم لب به اعتراض میگشود که دوبرابر یا سه برابر قیمتی که به ما اعلام کردید از ما پول میگیرید اما در همه این موارد تمکین میکرد و نهایتا هزینهها از جیب ملت ایران پرداخت میشد.»
با وجود همه وابستگی های نظامی ایران در دوره پهلوی، ایران اسلامی در طول 43 سال بعد از انقلاب اسلامی و مردمی ایران با وجود تمام تحریمهای نظامی توانست روی پای خود بایستد و در بسیاری از نیازهای دفاعی و نظامی به خود کفایی برسد، اما رژیم شاه دلارهای نفتی را برای خرید تسلیحاتی اختصاص میداد که کارایی لازم را در ایران هم نداشت.
آنهایی که ادعا دارند ایران در دوران شاه ژاندارم منطقه بوده است، گزافه گویانی بیش نیستند چرا که اگر آمریکا سایه حمایت خود را از سر ایران برمیداشت و جنگی علیه ایران رخ میداد، رژیم شاه توان مقابله با آن را نداشت چنانچه تجهیزات و تسلیحات خریداری شده نیز کارایی لاز م را نداشت و کاربرد آنها با اجازه افسران و مستشاران نظامی آمریکا بود.
باید تاکید داشت پس از انقلاب 57، جمهوری اسلامی ایران با تجربه ۸ سال جنگ تحمیلی توانست در زمینه ساخت سلاح و تجهیزات نظامی پیشرفت کند و بتواند مؤلفه قدرت و بازدارندگی خود را افزایش دهد. پیشرفتها و دستاوردهای موشکی حتی دور برد ایران که اکنون کابوسی برای دشمنان این مرز و بوم است و برای جلوگیری از آن خود را به آب و آتش می زنند نتیجه تلاش دلاورمردانی همچون طهرانی مقدم است؛ مردانی که دستاوردهای بسیاری در مسیر استقلال کشور به ارمغان آوردند.
آنجایی که ارتش رژیم بعث عراق با تجهیزات و تسلیحات کامل غربی و شرقی و موشکهای دوربرد و حمایت های اجنبی های تشنه به خون ایران اسلامی به دل خاک این سرزمین بی پناه می زدند و ایران با وجود ادعای شاه برای داشتن پیشرفته ترین ارتش حتی یک فروند موشک نداشت تا بتواند پاسخ حملات موشکی ارتش رژیم صدام را بدهد، همین دلاورمردان و دانشمندان نظامی کشور و یارانشان برای ساخت موشک از صفر شروع کردند و اکنون ایران یکی از قدرتهای بزرگ موشکی جهان محسوب میشود.
جمهوری اسلامی ایران اکنون به تنوع بسیاری از موشکهای بالستیک و نقطه زن دست یافته است که دشمنان را وحشت زده میکند. و مهمتر آنکه تمام این دستاوردها بدون کمک خارجیهای مدعی و البته با سنگ اندازی و کارشکنی و تحریم نظامی ایران به دست آمده است و همین امر باعث شگفتی بسیاری از کارشناسان نظامی جهان شده است و باور نمیکنند ایران به این حد از پیشرفت در عرصه نظامی رسیده باشد. چنانچه مؤسسه مطالعات دفاعی و امنیتی انگلیس در گزارشی که سال ۹۹ از توانمندی های موشکی ایران با عنوان یک انقلاب فنی تمام عیار یاد میکند و می نویسد: «توسعه قدرت موشکی، توانایی بازدارندگی را در اختیار ایران قرار داده و این کشور را قادر کرده با اتکای موشکهای نقطهزن خود، دشمنانش را در صدها کیلومتر دورتر هدف قرار دهد.»
پیشرفتهای موشکی ایران تنها به موشکهای بالستیک و دوربرد خلاصه نمیشود بلکه در زمینه پدافند هوایی نیز ایران توانسته است با ساخت و تولید موشکهای پدافند، آسمان کشور را امن کند تا جایی که توانسته است هواپیمای فوق پیشرفته آمریکایی که وارد حریم هوایی ایران شده بود هدف قرار داده و سرنگون کند. آمریکاییها طعم موشکهای ایران را هم در هوا هم در زمین و زمانی که بر سر پایگاه آمریکایی عین الاسد در خاک عراق فرود آمد چشیدهاند.
توانمندیها و دستاوردهای نظامی ایران از هوافضا تا تولید پهبادهای پیشرفته همچنان در حال گسترش است تا جاییکه دشمنان این آب و خاک را به وحشت انداخته است چرا که تمام این پیشرفتها در شرایطی حاصل آمده که جمهوری اسلامی ایران به سبب تحریمها و تهدیدات بسیار با موانع بسیاری برای پیشرفت مواجه بوده است.